Podczas gdy pierwszy miesiąc obecnego roku zbliża się ku końcowi, chcielibyśmy przypomnieć wszystkich, którzy mogą nie być tego faktu świadomi, że 2021 został ustanowiony Rokiem Pracowników Ochrony Zdrowia. Tak wyjątkowego wyróżnienia nie nadano bez przyczyny – jest to bowiem uhonorowanie heroicznej walki ratowników medycznych, lekarzy, pielęgniarek oraz laborantów z powstałym powstałego zagrożenia. Decyzję taką podjął jednogłośnie Senat RP mocą uchwały wydanej w grudniu 2020 roku, który bez wątpienia zapisze się na kartach historii. Dziś, gdy społeczeństwo jest bardziej świadome oraz mądrzejsze o większą wiedzę, nie można zapominać kto jako pierwszy, nie zważając na ryzyko, wypowiedział walkę niewidocznemu wrogowi. Upamiętnienie przedstawicieli zawodów zaufania publicznego związanych z ratowaniem zdrowia i życia powinno zatem leżeć w gestii nas wszystkich, gdyż to właśnie oni tak dzielnie stawiali czoła wyzwaniu, jakie postawił przed nami los.
W kontekście oceny działań pracowników medycznych należy zwrócić uwagę, że zwłaszcza we wczesnej fazie pandemii nie byli oni odpowiednio zaopatrzeni w sprzęt ratujący życie, jak również w podstawowe środki ochrony indywidualnej. Na tym większy szacunek zasługują wszyscy ci, którzy mimo tego zdecydowali się pozostać na swoich miejscach pracy. Pamiętać trzeba także, iż średnia wieku pracowników służby zdrowia w naszym kraju przekracza 50 lat, co sprawia, że osoby oddelegowane do pomagania innym, same należą do grupy podwyższonego ryzyka. Konieczność izolacji sprawiła ponadto, że większość pielęgniarek, lekarzy oraz ratowników medycznych stanęła przed niezwykle trudnym wyborem. Decydując się na pracę w szpitalach jednoimiennych musieli odizolować się od swoich rodzin, aby nie stanowić dla nich dodatkowego zagrożenia. W miarę rosnącej skali niebezpieczeństwa, placówki medyczne niejednokrotnie stawały się nie wydolne, wskutek czego pracownicy medyczni zmuszeni byli do pracy w znacznym stopniu wykraczającej poza ustalone normy czasowe.
Wartym uwagi tematem jest również społeczny aspekt działań medyków, który wobec zaistniałej sytuacji przyjął dwojakie oblicze. Z jednej strony większość obywateli doceniała ogromny trud, jakiego podejmują się pracownicy, przekazując im liczne słowa uznania oraz wsparcie. Z innej zaś znaleźli się tacy, którzy dopuszczali się ostracyzmu społecznego, swoje zachowanie argumentując obawą o własne zdrowie. Wraz z upływem czasu oraz pojawianiem się nowych informacji na temat zagrożenia, podobne reakcje stawały się coraz rzadsze. Pomocne okazały się również decyzje podjęte przez rząd, które umożliwiły pracownikom ochrony zdrowia korzystanie z wielu świadczeń oraz usług poza kolejką. W późniejszym czasie, w ramach uhonorowania wysiłków przedstawicieli zawodów medycznych zadbano także o zapewnienie im godnych płac oraz warunków pracy. Symboliczne oddanie hołdu wszystkim osobom, które w tak bohaterski sposób broniły naszego życia ma na celu także zwrócenie uwagi na podejście, jakim społeczeństwo darzy zawody zaufania publicznego.
Jako że problem związany z zagrożeniem pandemicznym ma charakter globalny, na całym świecie podjęto wiele prób wynagrodzenia działań medyków. W przestrzeniach miejskich wielu państw globu powstały murale, których treści dziękowały pracownikom za odwagę i dążenie do opanowania trudnej sytuacji. W krajach azjatyckich zdjęcia lekarzy, ratowników medycznych oraz pielęgniarek pojawiły się na wielkich billboardach w centrach miast, aby zaprezentować mieszkańcom sylwetki osób, które podjęły się walki o ich zdrowie i życie. Również w Polsce różne organizacje podjęły działania, których celem było przekazanie poparcia medykom. List pochwalny przesłała między innymi Polska Izba Inżynierów Budownictwa oraz liczne okręgowe izby, wygłaszając apele na szczeblu lokalnym.